بررسی مقایسه ای تغییرات پروفایل بافت نرم صورت متعاقب جراحی استئوتومی دو طرفه ساجیتال و ساب کندیلار در بیماران مبتلا به پروگناتیسم مندیبل

سابقه و هدف: برنامه ریزی جهت جراحی موفق و پیش بینی صحیح نتایج جراحی ارتوگناتیک نه تنها مستلزم تصحیح روابط اکلوزال واسکلتال است، بلکه بهبود زیبایی صورت و عملکرد را نیز در بردارد. هدف از این مطالعه گذشته نگر ارزیابی تغییرات بافت نرم به دنبال جراحی های ساب کندیلار و bilateral sagittal split osteotomy (bsso)جهت عقب بردن مندیبل در بیماران مبتلا به پروگناتیسم مندیبل بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی گذشته نگر تعداد 35 بیمار مبتلا به پروگناتیزم فک پایین با میانگین سنی 5/25 سال (دامنه سنی: 9/30 – 8/18 سال) مورد ارزیابی قرار گرفتند. متغیرهای سفالومتریک بر روی سفالومتری لترال قبل و بعد از جراحی بیماران اندازه گیری و ثبت شدند. تعداد 12 بیمار تحت جراحی bsso قرار گرفته، 23 بیمار با روش جراحی ساب کندیلار درمان شده بودند. آنالیز متغیرهای سفالومتریک توسط آزمون های آماری paired t و independent t صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین تغییرات بافت نرم در متغیرهای ls- pr (05/0p<)، li- id (01/0p<) وg-sn/ sn-me’ (05/0p<) در جراحی به روش bsso به طور معنی داری بیشتر از مقادیر مورد نظر در گروه ساب کندیلار بود. در حالی که میانگین تغییرات بافت نرم در متغیرهای sls-a (05/0p<)، a2 (05/0p<)، facial angle (001/0p<) و lfh (001/0p<) در جراحی به روش ساب کندیلار به طور معنی داری بیشتر از مقادیر مورد نظر در گروه bsso بود. در بیمارانی که تحت جراحی ساب کندیلار قرار گرفته بودند طول تحتانی صورت و زاویه منتوسرویکال افزایش یافته بود که می تواند بیانگر شیفت صورت به سمت الگوی عمودی پس از این نوع جراحی باشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بهبود پروفایل از دیدگاه معیارهای زیبایی معاصر پس از جراحی bsso نسبت به جراحی ساب کندیلار بیشتر حاصل می شود.